More important

Less important

مأخذ: کایلر، (2006: 47).
برای محاسبه ضریب اهمیت معیارها، چهار روش عمده زیر وجود دارد؛

• روش حداقل مربعات، 2- روش حداقل مربعات لگاریتمی، 3- روش بردار ویژه، 4- روش های تقریبی، که از بین روش های مذکور، روش بردار ویژه، بیشترمورد استفاده قرار گرفته است. اما اگر، ماتریس سنجش، دارای ابعاد بزرگ تری باشد، محاسبه مقادیر بردارهای ویژه به صورت دستی، طولانی و وقت گیر خواهد بود، مگر اینکه از نرم افزارهایی مانند Expert Choice، استفاده شود ( زبردست، 1380: 8).لازم به ذکر است که برنامه مارینونی در GIS نیز، از روش بردار ویژه جهت محاسبه ضریب اهمیت معیارها استفاده می کند.

3-4-3-3 عملیات وزن دهی معیارها، به سه روش زیر قابل انجام است

• استفاده از دانش کارشناسی: در این روش، با بهره گرفتن از تجربه و دانش کارشناسان

• متخصص در زمینه کاربرد مورد نظر و با در نظر گرفتن خصوصیات محدوده‌ی مطالعاتی، معیار های مناسب تعیین و وزن دهی می شوند. از مزایای این روش، ساده و مستند بودن آن است. اما، دارای معایبی مانند احتمال اشتباه نمودن کارشناس در تعیین وزن و مشکل استانداردسازی واحدهای اندازه گیری ذهنی آنها می‌باشد.

• استفاده از دانش داده ای: دانش داده ای، متکی بر اطلاعات موجود در مورد جواب مسأله می باشد. در دانش داده‌ای با بهره گرفتن از جواب های موجود در مورد مسأله مکان یابی و محاسبه میزان وابستگی هر یک از معیارها به جواب، می توان وزن مربوط به هر معیار را تعیین نمود. در این روش، احتمال بوجود آمدن اشتباه کمتر است، ولی درستی عملکرد آن، بستگی به میزان صحت و دقت جواب‌های اولیه ی موجود دارد.

• استفاده از دانش کارشناسی و داده ای به صورت توأم: در این روش، با توجه به نتایج حاصل از دانش و تجربه ی کارشناسان و استفاده از اطلاعات موجود، به هریک از عوامل وزن مناسب تعلق می گیرد. بدین نحو که، ابتدا، وزن ها از طریق دانش کارشناسی و داده‌ای به صورت مجزا محاسبه می شوند، سپس، وزن مطلوب با مقایسه ی مقادیر به دست آمده تعیین می گردد. در نتیجه، احتمال وقوع اشتباه کاهش یافته و ارزش و اهمیت اختصاص داده شده به معیارها، به واقعیت نزدیک تر خواهد بود (رستگار، 1388: 61).

جدول 3-3 محاسبه وزن‌ها در روش فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی

ترجیحات ( قضاوت شفاهی)

1

ترجیح یا اهمیت یا مطلوبیت یکسان

3

کمی مرجح یا کمی مهم تر یا کمی مطلوب تر

5