Title:
Fundamentals and Eexamples of Non-Delegable Evidences Irans Civil Law
Supervisor:
Dr. Seyed Ahmad Mirkhalili
By:
Alireza Jalalpoor
May 2014

 

1. 1. . جواهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج ۲، ص ۷۹۰ . http://www.rafatinaeeni.com/ ↑

 

1. 1. . فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج ۵، ص ۲۲. www.notary.ir/content-news-letter/487 ↑

 

1. 1. . راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ص ۶۰۰ . ↑

 

1. 1. . ماده ۱۲۵۹ قانون مدنی. ↑

 

1. 1. . امامی، حسن، حقوق مدنی، ج ۶، ص ۲۳ . ↑

 

1. 1. . خمینی، روح‌الله، تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۴۲ . ↑

 

1. 1. .همان. ↑

 

1. 1. . دفتری، متین، آئین دادرسی مدنی، ج۱، صص ۲۶۱-۲۶۰ . ↑

 

1. 1. .همان. ↑

 

1. 1. . عبده بروجردی، محمد، کلیات حقوق اسلامی، ص ۱۷ . ↑

 

1. 1. .همان. ↑

 

1. 1. . شهید اوّل، محمد بن مکی، القواعد و الفوائد، ج ۱، ص ۱۶۴؛ مجددی، محمد عمیم، القواعد الفقهیه، ص ۶۰ . www.wikifeqh.ir/ ↑

 

1. 1. . کاتوزیان، ناصر، اثبات و دلیل اثبات، ج ۱، ص ۱۹۵ . ↑

 

1. 1. . امامی، حسن، حقوق مدنی، ج ۶، ص ۲۳ . ↑

 

1. 1. . سوره آل عمران (۴)، آیه ۸۱ . ↑

 

1. 1. . سوره توبه(۹)، آیه ۱۰۲ . ↑

 

1. 1. . سوره نساء (۴)، آیه ۱۳۵ . ↑

 

1. 1. . حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، کتاب الاقرار، باب ۳، حدیث ۲ . www.notary.ir/content-news-letter ↑

 

1. 1. . مجلسی، محمدباقرت بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۷۱ . www.notary.ir/content-news-letter ↑

 

1. 1. . حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه، کتاب الاقرار، باب ۳، حدیث ۱ . ↑

 

1. 1. . همان، کتاب الاقرار، باب ۶، حدیث ۱ . ↑

 

1. 1. . مرعشی، سیدمحمدحسن، دیدگاه های نو در حقوق کیفری اسلام، صص ۹۵-۹۴ . ↑

 

1. 1. . کاتوزیان، ناصر، اثبات و دلیل اثبات، ص ۱۹۶ . ↑

 

1. 1. . همان. ↑

 

1. 1. . امامی، حسن، حقوق مدنی، ج ۶، ص ۲۳ . ↑

 

1. 1. . جعفری لنگرودی، محمدجعفر، ترمینولوژی حقوق، ج ۵، ص ۲۲۸ . ↑

 

1. 1. . کاتوزیان، ناصر، اثبات و دلیل اثبات، ص ۱۹۶ . ↑

 

1. 1. . سماکیه، مجید حمید، حجیه الاقرار فی احکام القضائیه، صص ۱۶۸-۱۶۱ . qomlib.iict.ir/…/keyword-base ↑

 

1. 1. . قانون مدنی، ماده ۱۲۸۰ . ↑

 

1. 1. . ماده ۱۲۶۸ قانون مدنی می‌گوید:«اقرار معلق مؤثر نیست» پس اگر کسی بگوید:«هرگاه فلانی بگوید، من مدیون هستم» چنین گفته‌ای اقرار نیست. ↑

 

1. 1. . کاتوزیان، ناصر، اثبات و دلیل اثبات، ص ۱۹۶ . ↑

 

1. 1. . امامی، حسن، حقوق مدنی، ج ۶، ص ۲۳ . ↑

 

1. 1. . قانون مدنی، ماده ۱۲۶۲ . ↑

 

1. 1. . شهید ثانی، زین‌الدین، الروضه البهیه، ج ۶، ص ۳۸۶ . www.wikifeqh.ir ↑

 

1. 1. . علامه حلی، حسن بن یوسف، تحریرالاحکام، ص ۱۱۴. www.wikifeqh.ir ↑

 

1. 1. 1. . برای موارد خاص در اقرار صخیر ممیز، نک : ماده ۱۲۱۲ . ↑

   

 

1. 1. . قانون مدنی، ماده ۱۲۶۲ . ↑

 

1. 1. . حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۱۱ . ↑

 

1. 1. . شربینی، محمد، مغنی‌المحتاج، ج ۲، صص ۲۴۱-۲۴۰ . www.rafatinaeeni.com ↑

 

1. 1. . قانون اساسی، اصل ۳۸ . ↑

 

1. 1. . طوسی، محمد، المبسوط، ج ۳، صص ۴-۳ . www.wikifeqh.ir ↑

 

1. 1. . امامی، حسن، حقوق مدنی، ص ۳۰ . ↑

 

1. 1. . کاتوزیان، ناصر، اثبات و دلیل اثبات، ص ۲۰۷ ؛ ماده ۱۲۶۲ ق.م. ↑

 

1. 1. . ماده ۱۲۷۱ قانون مدنی:«مقر له اگر به کلی مجهول باشد، اقرار اثری ندارد و اگر فی‌الجمله معلوم باشد، مثل اقرار برای یکی از دو نفر معین صحیح است.»؛ همان. ↑

 

1. . ماده ۱۲۶۹ ق.م. ↑