تحقیقات انجام شده با موضوع : تعیین میزان عناصر سنگین در سبزیجات کشت شده در ... |
 |
خطاb
۴۸
۳۸/۲
۲۳/۰
۷۹/۲
ضریب تغییرات(درصد)
۳۷/۱۰
۰۱/۷
۶۷/۷
ns، *و** به ترتیب نشان دهنده عدم تفاوت معنیداری، تفاوت در سطح ۵٫/. وتفاوت در سطح ۱٫/. می باشد.
۱-۵-۴ کلروفیلa
نتایج تجزیه واریانس تیمار کلروفیلa در جدول (۵-۴) آورده شده است. اثر تیمارهای مکان، تکرار مکان، گیاه، گیاه در مکان، مزرعه و مکان در مزرعه در سطح آماری ۱ درصد بر کلروفیلa معنیدار گردید، اما اثر متقابل تیمار گیاه در مزرعه و گیاه در مزرعه در مکان بر کلروفیلa در سطح آماری ۵ درصد معنیدار شد.
نمودار ۳۷-۴ اثر تیمارهای گیاه در مکان بر کلروفیلa
بررسی نتایج اثر متقابل نوع گیاه و مکان مختلف کشت (نمودار ۳۷-۴) بر کلروفیلa نشان داد که در منطقه دزفول گیاه جعفری دارای بیشترین میزان کلروفیلa بود (۰۴/۲۱ میکروگرم بر گرم وزن تر). همچنین کلروفیلa گیاه جعفری در منطقه دزفول نسبت به مناطق شوش و باوی تفاوت معنیداری داشت. همچنین بیشترین میزان کلروفیلa در گیاه گشنیز، مربوط به منطقه دزفول بود (۴۶/۱۸ میکروگرم بر گرم وزن تر) با میزان کلروفیلa در گیاه گشنیزٰ، رشد یافته در منطقه شوش و باوی تفاوت معنیداری داشت(به ترتیب ۴۶/۱۸، ۷۶/۱۴ و ۴۴/۱۲ میکروگرم بر گرم وزن تر). همچنین بیشترین میزان کلروفیلa در گیاه هویج و شوید ، مربوط به منطقه دزفول بود (به ترتیب ۸۶/۱۴ و ۷۹/۱۶ میکروگرم بر گرم وزن تر) با میزان کلروفیلa در گیاه هویج و شویدٰ، رشد یافته در منطقه شوش تفاوت معنیداری نداشت. اما با میزان کلروفیلa در گیاه هویج و شویدٰ، رشد یافته در منطقه باوی دارای تفاوت معنیداری بود.
نمودار ۳۸-۴ اثر متقابل مکان در مزرعه بر کلروفیلa
بررسی نتایج اثر متقابل مکانهای مختلف کاشت و مزارع آلوده و شاهد (نمودار ۳۸-۴) بر کلروفیلa نشان داد که بیشترین میزان کلروفیلa در منطقه دزفول و در مزرعه آلودهی شماره ۲ وجود داشت (۵۷/۲۳ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلa مزرعه آلودهی شماره ۲ در منطقه دزفول با مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت (به ترتیب ۷۵/۲۳ و ۱۲/۲۰ میکروگرم بر گرم وزن تر) ولی با مزرعه شاهد دارای اختلاف معنیداری بود (۶۵/۹ میکروگرم بر گرم وزن تر). همچنین در منطقه شوش بیشترین میزان کلروفیلa در مزرعه آلودهی شماره ۱ وجود داشت (۱۹/۱۹ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلa مزرعه آلودهی شماره ۱ در منطقه شوش با مزرعه آلودهی شماره ۲ تفاوت معنیداری نداشت ولی با مزرعه شاهد دارای اختلاف معنیداری بود. همچنین در منطقه باوی بیشترین میزان کلروفیلa در مزرعه آلودهی شماره ۱ و ۲ وجود داشت (به ترتیب ۱۰/۱۵ و ۸۹/۱۳ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلa مزرعه آلوده شماره ی ۱ در منطقه باوی با مزرعه آلودهی شماره ۲ تفاوت معنیداری نداشت ولی با مزرعه شاهد دارای اختلاف معنیداری بود.
نمودار ۳۹-۴ اثر متقابل تیمارهای گیاه در مزرعه بر کلروفیلa
بررسی نتایج اثر متقابل نوع گیاه و نوع مزرعه (نمودار ۳۹-۴) بر میزان کلروفیل aنشان داد. که بیشترین میزان کلروفیلa مربوط به گیاه جعفری و در مزرعه آلودهی شماره ۲ بود (۵۸/۲۱ میکروگرم بر گرم وزن تر). که با میزان کلروفیلa در مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت ولی با میزان کلروفیل در مزرعه شاهد دارای تفاوت معنیدار بود. در گیاه گشنیز بیشترین میزان کلروفیلa مربوط به در مزرعه آلودهی شماره ۲ بود (۹۹/۱۸ میکروگرم بر گرم وزن تر). که با میزان کلروفیلa در مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت ولی با میزان کلروفیل در مزرعه شاهد دارای تفاوت معنیدار بود. در گیاه هویج بیشترین میزان کلروفیلa مربوط به در مزرعه آلودهی شماره ۲ بود (۸۰/۱۵ میکروگرم بر گرم وزن تر). که با میزان کلروفیل a در مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت ولی با میزان کلروفیل در مزرعه شاهد دارای تفاوت معنیدار بود در گیاه شوید بیشترین میزان کلروفیل a مربوط به در مزرعه آلودهی شماره ۲ بود (۰۳/۱۸ میکروگرم بر گرم وزن تر). که با میزان کلروفیلa در مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت ولی با میزان کلروفیلa در مزرعه شاهد دارای تفاوت معنیدار بود.
بررسی تاثیر نفت سفید بر مزارع گیاه (گشنیز، جعفری، شوید و هویج) نشان داد که کلروفیلa درمزارع آلوده به نفت سفید نسبت به مزارع شاهد افزایش یافت. احتمالا دلیل این افزایش به میزان غلظت نفت سفید استفاده شده در مزارع آلوده به نفت برای از بین بردن علفهای هرز بستگی دارد. در صورتی که از حجم بیشتری برای از بین بردن علف هرز استفاده شده باشد، باعث افزایش مقدار کلروفیلa در گیاه می شود که دلیل آن وارد شدن تنش به گیاه است. در پژوهشی که بر روی گیاه اقاقیا صورت گرفت نشان دهنده کاهش مقدار کلروفیلa گیاه تحت تاثیر تیمار هیدروکربنی که شامل نفت خام با در صدهای ۰، ۱، ۲، ۳ و ۴ به ترتیب در تیمارهای ۲ و ۴ درصد معادل ۴۱/۲ و ۱۹۳/۰ میلیگرم اندازه گیری شد. مقدار کلروفیل a در تیمارهای ۱، ۲ و ۳ درصد نسبت به شاهد به ترتیب ۳، ۶ و ۳ برابر افزایش ودر تیمار ۴ درصد تقریبا نصف شاهد بود (عسکری و همکاران، ۱۳۹۰).
در منطقه باوی در مزارع شاهد و آلوده به نفت سفید شماره ۱و ۲ نسبت به مزارع مزارع شاهد و آلوده به نفت سفید شماره ۱و ۲ منطقه شوش و دزفول میزان کلروفیلa به مقدار کمتری افزایش یافته که شاید دلیل آن شوری و زهکشی نامناسب خاک این منطقه باشد. در نتیجه تنش شوری خاک نسبت به تنش نفتی غالبتر بوده و در نتیجه میزان کلروفیلa در این منطقه نسبت به دو منطقه دیگر کمتر میباشد.
۲-۵-۴ کلروفیل b
نتایج تجزیه واریانس تیمار کلروفیلb در جدول (۵-۴) آورده شده است. اثر تیمارهای مکان، گیاه، مزرعه، مکان مزرعه و گیاه در مزرعه در سطح آماری ۱ درصد بر کلروفیلb معنیدار گردید، اما اثر متقابل تیمار گیاه در مکان و گیاه در مزرعه در مکان بر کلروفیلb در سطح آماری ۵ درصد معنیدار شد. همچنین تیمار تکرار مکان بر کلروفیلb معنیدار نبود.
نمودار ۴۰-۴ اثر تیمارهای گیاه در مکان بر کلروفیلb
بررسی نتایج اثر متقابل نوع گیاه و مکان مختلف کشت (نمودار ۴۰-۴) بر کلروفیلb نشان داد که در منطقه دزفول گیاه جعفری دارای بیشترین میزان کلروفیلb بود (۳۲/۹ میکروگرم بر گرم وزن تر). همچنین کلروفیلb گیاه جعفری در منطقه دزفول نسبت به مناطق شوش و باوی تفاوت معنیداری داشت. همچنین بیشترین میزان کلروفیلb در گیاه گشنیز، هویج و شوید مربوط به منطقه دزفول بود (به ترتیب ۰۱/۸، ۳۴/۶ و ۲۲/۷ میکروگرم بر گرم وزن تر). با میزان کلروفیلb در گیاه گشنیزٰ، هویج و شوید رشد یافته در منطقه شوش تفاوت معنیداری نداشت. اما با منطقه باوی تفاوت معنیداری داشت.
نمودار ۴۱-۴ اثر متقابل مکان در مزرعه بر کلروفیلb
بررسی نتایج اثر متقابل مکانهای مختلف کاشت و مزارع آلوده و شاهد (نمودار ۴۱-۴) بر کلروفیلb نشان داد که بیشترین میزان کلروفیلb در منطقه دزفول و در مزرعه آلودهی شماره ۲ وجود داشت (۴۶/۸ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلb مزرعه آلودهی شماره ۲ در منطقه دزفول با مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت (به ترتیب ۴۶/۸ و ۶۵/۷ میکروگرم بر گرم وزن تر). ولی با مزرعه شاهد دارای اختلاف معنیداری بود (۰۶/۷ میکروگرم بر گرم وزن تر) همچنین در منطقه شوش بیشترین میزان کلروفیلb در مزرعه آلودهی شماره ۱ وجود داشت (۸۳/۷ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلb مزرعه آلودهی شماره ۲ در منطقه شوش با مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت ولی با مزرعه شاهد دارای اختلاف معنیداری بود.
نمودار ۴۲-۴ اثر متقابل گیاه در مزرعه بر و کلروفیلb
بررسی نتایج اثر متقابل نوع گیاه و نوع مزرعه (نمودار ۴۲-۴) بر میزان کلروفیل bنشان داد. که بیشترین میزان کلروفیلb مربوط به گیاه جعفری در هر دو مزرعه آلودهی شماره ۱ و ۲ بود (به ترتیب ۴۶/۸ و ۲۲/۸ میکروگرم بر گرم وزن تر). در گیاه گشنیز بیشترین میزان کلروفیلb مربوط به مزرعه آلودهی شماره ۱ بود (۰۱/۸ میکروگرم بر گرم وزن تر). که با میزان کلروفیلb در مزرعه آلودهی شماره ۲ تفاوت معنیداری نداشت ولی با میزان کلروفیل در مزرعه شاهد دارای تفاوت معنیدار بود. در گیاه هویج بیشترین میزان کلروفیلb مربوط به در مزرعه آلودهی شماره ۲ بود (۰۵/۶ میکروگرم بر گرم وزن تر). که با میزان کلروفیلb در مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت ولی با میزان کلروفیل در مزرعه شاهد دارای تفاوت معنیدار بود در گیاه شوید بیشترین میزان کلروفیلb مربوط به در مزرعه آلودهی شماره ۱ بود (۲۹/۷ میکروگرم بر گرم وزن تر). که با میزان کلروفیلb در مزرعه آلودهی شماره ۲ تفاوت معنیداری نداشت ولی با میزان کلروفیلb در مزرعه شاهد دارای تفاوت معنیدار بود.
بررسی اثر نفت سفید بر مزارع سبزی (گشنیز، جعفری، شوید و هویج) نشان داد که کلروفیلb درمزارع آلوده به نفت سفید نسبت به مزارع شاهد افزایش یافت. احتمالا نتیجه این افزایش در اثر تفاوت موجود در غلظت نفت سفید استفاده شده در بین مزارع آلوده به نفت برای از بین بردن علفهای هرز باشد در صورتی که از غلظت بیشتری برای ازبین بردن علف هرز استفاده شده باشد. احتمالا میزان کلروفیلb شاید در اثر وارد شدن تنش بیشتر به گیاه باشد. در پژوهشی که بر روی گیاه اقاقیا صورت گرفت نشان دهنده احتمالا مقدار کلروفیلb گیاه تحت تاثیر تیمار هیدروکربنی که شامل نفت خام با در صدهای ۰، ۱، ۲، ۳ و ۴ نسبت به شاهد به ترتیب ۳۸، ۵۶، ۵۸، ۸۸ درصد است (عسکری و همکاران، ۱۳۹۰).
در منطقه باوی در مزارع شاهد و آلوده به نفت سفید ۱ و ۲ نسبت به مزارع شاهد و آلوده به نفت سفید ۱ و ۲ منطقه شوش و دزفول میزان کلروفیلb به مقدار کمتری افزایش یافت است. شاید دلیل آن شوری و زهکشی نامناسب خاک این منطقه باشد. در نتیجه میتوان احتمال داد که نفت سفید و شوری خاک باعث کمتر شدن در میزان کلروفیلb این منطقه شده باشند. به نظر میرسد در اثر تنش شوری، کلروفیلb نسبت به کلروفیلa به تخریب، حساستر باشد و نسبت کلروفیلa به کلروفیلb در ارقام حساس به شوری، بیشتر از ارقام مقاوم میباشد افزایش نسبت کلروفیلa به کلروفیلb در گیاهان تحت شوری نشان داد کاهش در کلروفیلb ممکن است به دلیل خسارت ساختمانی تنش شوری به مراکز واکنش فتوسیستم (PSII) نسبت داده شود (رنجبر و همکاران، ۲۰۰۱)
۳-۵-۴ کلروفیلکل
نتایج تجزیه واریانس تیمار کلروفیلکل در جدول (۵-۴) آورده شده است. اثر تیمارهای مکان، تکرار مکان، گیاه، مزرعه و مکان در مزرعه در سطح آماری ۱ درصد بر کلروفیلکل معنیدار گردید. و اما اثر متقابل تیمار گیاه در مکان و گیاه در مزرعه در مکان بر میزان کلروفیلکل در سطح آماری ۵ درصد معنیدار شد. همچنین اثر متقابل تیمار گیاه در مزرعه بر کلروفیلکل معنیدار نبود
نمودار ۴۳-۴ اثر تیمارهای گیاه در مکان بر کلروفیل کل
بررسی نتایج اثر متقابل نوع گیاه و مکان مختلف کشت (نمودار ۴۳-۴) بر کلروفیلکل نشان داد که در منطقه دزفول گیاه جعفری دارای بیشترین میزان کلروفیلکل بود (۳۴/۳۰ میکروگرم بر گرم وزن تر). همچنین کلروفیلکل گیاه جعفری در منطقه دزفول نسبت به مناطق شوش و باوی تفاوت معنیداری داشت. بیشترین میزان کلروفیلکل در گیاه گشنیز مربوط به منطقه دزفول بود (۴۷/۲۶ میکروگرم بر گرم وزن تر). با میزان کلروفیلکل در گیاه گشنیزٰ رشد یافته در منطقه شوش و باوی تفاوت معنیداری داشت. بیشترین میزان کلروفیلکل در گیاه هویج و شوید مربوط به منطقه دزفول بود (به ترتیب ۲۱/۲۱ و ۰۱/۲۴ میکروگرم بر گرم وزن تر). با میزان کلروفیلکل در گیاه هویج و شوید رشد یافته در منطقه شوش تفاوت معنیداری نداشت. اما با منطقه باوی تفاوت معنیداری داشت.
نمودار ۴۴-۴ اثر متقابل مکان در مزرعه بر کلروفیلکل
بررسی نتایج اثر متقابل مکانهای مختلف کاشت و مزارع آلوده و شاهد (نمودار ۴۴-۴) بر کلروفیلکل نشان داد که بیشترین میزان کلروفیلکل در منطقه دزفول و در مزرعه آلودهی شماره ۲ وجود داشت (۰۳/۳۲ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلکل مزرعه آلودهی شماره ۲ در منطقه دزفول با مزرعه آلودهی شماره ۱ و مزرعه شاهد تفاوت معنیداری داشت (به ترتیب ۰۳/۳۲، ۷۸/۲۷ و ۷۲/۱۶ میکروگرم بر گرم وزن تر). همچنین در منطقه شوش بیشترین میزان کلروفیلکل در مزرعه آلودهی شماره ۱ وجود داشت (۰۲/۲۷ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلکل مزرعه آلودهی شماره ۱ در منطقه شوش با مزرعه آلودهی شماره ۲ تفاوت معنیداری نداشت. ولی با مزرعه شاهد دارای اختلاف معنیداری بود. همچنین در منطقه باوی بیشترین میزان کلروفیلکل در مزرعه آلودهی شماره ۲ وجود داشت (۸۸/۲۰ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلکل مزرعه آلودهی شماره ۲ در منطقه باوی با مزرعه آلودهی شماره ۱ تفاوت معنیداری نداشت. ولی با مزرعه شاهد دارای اختلاف معنیداری بود.
نمودار ۴۵-۴ اثر اصلی گیاه بر کلروفیل کل
بررسی نتایج اثر اصلی گیاه (نمودار ۴۵-۴) بر کلروفیلکل نشان داد بیشترین میزان کلروفیلکل در گیاه جعفری بود (۲۹/۲۵ میکروگرم بر گرم وزن تر). میزان کلروفیلکل در گیاه جعفری با میزان کلروفیلکل در گیاه گشنیز تفاوت معنیداری نداشت (به ترتیب ۲۹/۲۵ و ۵۲/۲۲ میکروگرم بر گرم وزن تر). اما میزان کلروفیلکل در گیاه جعفری نسبت به گیاه هویج و شوید دارای اختلاف معنیداری بود (به ترتیب ۱۸/۲۱ و ۱۱/۱۸ میکروگرم بر گرم وزن تر).
فرم در حال بارگذاری ...
|
[شنبه 1400-08-22] [ 01:44:00 ب.ظ ]
|
