عبدی و گلزاری (۱۳۸۹) در تحقیقی به بررسی ارتباط میان سبک های عشق ورزی و ویژگی‌های شخصیتی پرداخته‌اند. یافته های این پژوهش که از بین ۱۴۰ نفر از دانشجویان دانشکده روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی و دانشجویان دانشکده علوم حدیث شهر ری به دست آمده نشان داده؛ رابطه سبک های عشق ورزی و ویژگی‌های شخصیت معنادار می‌باشد.

یوسفی و همکاران (۱۳۹۰) در تحقیقی به بررسی رابطه سبک های عشق ورزی و کیفت زندگی زناشویی در میان افراد متاهل پرداخته‌اند. یافته های این تحقیق که از ۱۸۰ زوج متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان به دست آمده نشان می‌دهد؛ سبک های عشق ورزی دوستانه، رومانتیک و واقع گرایانه با رضایت زناشویی، انسجام زناشویی و توافق زناشویی رابطه مثبت و سبک های عشق ورزی شهوانی، بازیگرانه و فداکارانه با رضایت زناشویی، انسجام زناشویی و توافق زناشویی رابطه منفی دارند.

صادقی و همکاران (۱۳۹۲) در پژوهشی به بررسی تاثیر آموزش به شیوه تحلیل رفتار متقابل بر سبک های عشق ورزی زوجین پرداخته‌اند. یافته های این تحقیق که از بین ۳۰ زوج شهر خرم آباد به دست آمده نشان داده؛ آموزش به شیوه تحلیل رفتار متقابل بر سبک های عشق ورزی رمانتیک، دوستانه، واقع گرایانه، شهوانی و فداکارانه تاثیر دارد ولی بر سبک عشق ورزی بازیگرانه تاثیر ندارد.

در تحقیقی گراب ویس (۲۰۱۲) به بررسی چشم انداز سبک‌های عشق ورزی در بین دو زبانه ها (مجارستانی – صربستانی) و تک زبانه ها (صربستان) پرداخته است. هدف این تحقیق بررسی این موضوع بوده که مشخص نمایند نگاه دو گروه از جوانانی که تنها به زبان صربستانی مسلط بوده با جوانانی که بر زبان صربستانی و مجارستانی مسلط بوده اند نسبت به سبک‌های عشق ورزی چگو نه است. برای سنجش سبک‌های عشق ورزی از مقیاس کوتاه سوزان و کلاید هندریک استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داده که بین دو گروه از نظر عشق رومان تیک (اروس) و عشق فداکارانه (آگاپه) تفاوت معناداری وجود دارد به گونه ای که عشق رومانتیک در افرادی که بر دو زبان مسلط بودند از وزن بیشتری برخوردار بوده است.

مک والتر (۲۰۱۲) در پژوهشی به بررسی ارتباط رضایت بخش: اثرات پیوستگی بین سبک‌های عشق ورزی و مذهب پرداخته است. نتنایج این تحقیق که از ۱۰۲ نفر (۶۵ مرد و ۳۷ زن) به دست آمده نشان می‌دهد؛ ارتباط بین رضایت از رابطه و دلبستگی بین سبک‌های عشق ورزی و مذهبی در سطح ۹۵ درصد اطمینان (۰۰۱/۰>p) وجود دارد.

پیو تانگ (۲۰۰۷) در تحقیقی به بررسی ارتباط رومانتیک: سبک‌های عشق ورزی، عشق مثلثی و رضایت از رابطه پرداخته است. نتایج تحقیق نشان داده که تفاوت‌های جنسیتی در سبک‌های عشق ورزی و در ابعاد عشق مثلثی وجود دارد. نتایج منتج شده از نظر شرکت کنندگان در تحقیق مذکور، نشان داده که مؤلفه‌ های عشق با رضایت از رابطه همبستگی مثبتی دارند. در این بین بعد عشق اروس (رومانتیک) بر رضایت مرد و زن از ارتباطشان تعیین کننده تر از دیگر ابعاد عشق بوده است.در این بین عشق باز یگرانه (لودوس) همبستگی منفی با رضایت و تعهد زوجین از ارتباطشان داشته است.

اولسن، پاتریک (۲۰۰۲) در تحقیقی به بررسی رابطه بین سه بعد عشق و ویژگی‌های شخصیتی پرداخته است. یافته های این تحقیق که از ۱۲۶ نفر دانشجوی روانشناسی (۳۶ مرد و ۹۰ زن) به دست آمده نشان داده که بین برونگرایی در مردان و صمیمیت ۳۴/۰ همبستگی وجود دارد. همچنین بین خودآگاهی با صمیمیت، شوریدگی و تعهد در مردان به ترتیب۵۹/۰، ۵۳/۰ و ۵۵/۰ همبستگی مثبت و معنادار مشاهده شده است. این در حالی است که در زنان این همبستگی بسیار کمتر بوده است. بین میزان روان رنجوری زنان و صمیمیت ۲۳/۰- درصد همبستگی معنادار وجود دارد. بین خودآگاهی در زنان و سه بعد عشق آنان همبستگی معنادار وجود دارد. به طور کلی همبستگی ابعاد عشق و پنج عامل بزرگ شخصیت در مردان بیشتر از زنان است (فرحبخش و شفیع آبادی، ۱۳۸۵).

۲-۲۴-۲- تحقیقات مربوط به ویژگی‌های شخصیت

اژه ای و همکاران (۱۳۹۰) در پژوهشی به بررسی رابطه ویژگی‌های شخصیت با خودگزارش دهی تقلب تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی پرداخته است. یافته های این تحقیق که از ۳۰۲ نفر از دانش آموزان دبیرستانی شهر تهران به دست آمده نشان می‌دهد؛ دو عامل شخصیتی وظیفه شناسی و توافق با خود

1. 1. . Lee ↑

1. . facet ↑