اشتقاق از بن افعال فارسی؛ انواع بن‌های افعال فارسی؛ اشتقاق از بن ساده افعال با پسوندها؛ بخش اول ـ پسوندهای باقاعده و چگونگی پیوند آنها با بن افعال؛ بخش دوم ـ پسوندهای بی‌قاعده و چگونگی پیوند آنها با بن ‌افعال؛ آ.
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۲: حرف الف ـ ب. تهران: مؤ سسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۲، ۳۷۳ـ۶۲۶ ص، جدول، نمودار.
مصادر و فعل امر و ریشه آن؛ الف ـ ب.
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۳: حرف پ ـ ت. تهران: مؤ سسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۳، ۶۳۵ـ۱۰۰۲ ص، جدول، نمودار.
مصادر، فعل امر و ریشه آنها؛ پ ـ ت.
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۴: حرف ج ـ خ. تهران: مؤ سسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۳، [۱۰۰۹]ـ۱۳۴۰ ص، جدول، نمودار.
ج ـ خ.
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج ۵: حرف د، ر، ز، ژ. تهران: نشرکارنگ، ۱۳۷۸، [۱۳۴۹] ـ۱۶۶۷ ص، جدول، نمودار.
د، ر، ز، ژ.
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۶: حرف س، ش. تهران: نشر کارنگ، ۱۳۷۸، [۱۶۷۵] ـ۲۰۴۳ ص، جدول، نمودار.
س ـ ش.
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۷: حرف ص، ط،ظ،ع،غ،ف،ق. تهران: نشر کارنگ، ۱۳۷۸، [۲۰۵۳] ـ۲۳۱۴ ص، جدول، نمودار.
ص ـ ‌ط ـ ظ ـ ع ـ غ ـ ف ـ ق.
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۸: حرف ک، گ. تهران: نشرکارنگ، ۱۳۷۸، ۳۶۸ص.*
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۹: [؟]. تهران: نشر کارنگ، ۱۳۷۸، ۱۸۴ ص.*
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۱۰: [؟]. تهران: نشرکارنگ، ۱۳۷۸، ۲۸۰ص.*
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۱۱: مصادر مرکب.تهران: نشرکارنگ، [بی‌تا]، ۴۴۰ ص.*
ــــــ . فرهنگ مشتقات مصادر فارسی. ج۱۲: مصادر مرکب. تهران: نشرکارنگ، ۱۳۸۰، ۴۲۰ ص.*
خلیلی، محمدعلی؛ شمیم، علی‌اصغر. فرهنگ امیرکبیر، شامل لغات عادی و معمولی و مجموعه‌ای از اصطلاحات علمی. تهران: امیرکبیر، [بی‌تا]، ۸۱۴ ص.
(بیان نوع دستوری کلمات).
خنجی، لطف‌علی. دستورزبان لارستانی برمبنای گویش خنجی. شیراز: دانش‌نامه فارسی، ۱۳۷۸، ۳۰۰ ص، جدول.
بخش اول ـ گویش‌ها و آواها؛ بخش دوم ـ مبحث اسم، صفت، ضمیر، قید؛ بخش سوم ـ مبحث حروف اضافه، حروف ربط، اصوات؛ بخش چهارم ـ مبحث فعل؛ بخش پنجم ـ ترکیب واژه‌ها، ساختار عبارت و جمله.
خواجه، بهرام. کامل‌ترین فرهنگ لغات متشابه، به انضمام نکاتی برگزیده و جامع از دستور زبان فارسی. تهران: خورشیدنو، ۱۳۴۹، ۳۵۰ ص.*
خیام‌پور، عبدالرسول. دستور زبان فارسی. [ویرایش۲]. تبریز: کتابفروشی تهران، ۱۳۵۲، هفت+ [۱۹۲] ص.
بخش نخست ـ طبقه‌بندی زبان‌ها؛ بخش دوم ـ تاریخ دستور زبان، تعریف دستور زبان، اجزاء سخن، ملاحظاتی درباره بعضی از حروف، حقیقت جمله و مرکز ثقل آن، قلب و حذف، اقسام کلمه، خاتمه ـ درپاره‌ای از مباحث مهم دستور زبان.
خیر، غلام‌حسین. زبان معیار. تهران: صبانام، ۱۳۸۲، [۵۰] ص.*
دادمان، ناصر. دستور زبان و تطور و فرهنگ لهجه اصفهان. اصفهان: مشعل، ۱۳۵۵، [۱۶۴] ص.
۱ـ مقدمه ۲ـ پیشگفتار ۳ـ کتب و رسالات مورد استفاده ۴ـ راهنمای اصوات ۵ـ دستور زبان ۶ـ صرف افعال ۷ـ قوانین تطور ۸ـ حروف الفباء ۹ـ اصوات ۱۰ـ اعداد ۱۱ـ اوزان ۱۲ـ ملحقات.
دارایی، بهین. اشتقاق و املاء در فارسی. تهران: مدرسه عالی دختران، ۱۳۵۰، ۵۰۳ ص، جدول تاشده.
۱ـ پیشگفتار ۲ـ تعریف علم املاء ۳ـ تعریف علم اشتقاق ۴ـ اشتقاق فارسی و تفاوت آن با اشتقاق عربی ۵ـ حروف آواز فارسی و املای آن … ۳۷ـ نمونه‌هایی از آشفتگی املای فارسی ۳۸ـ نشانه‌گذاری
داریوش، علی‌اکبر. نبشته‌های فارسی کهنه و صرف و نحو و فرهنگ پارسی باستان. لندن: گراوری، [بی‌‌تا]، ۵ جزء، ۱۲۴۴+…+۵۵+۵۵+۶۸ ص.*
داعی‌الاسلام، محمدعلی. فرهنگ نظام. دکن: [بی‌نا]، ۱۳۴۴ ق، ج۱، ۶۳ ص.
مقدمه.*
دانش اصفهانی، میرزاحسین‌خان. دستور زبان فارسی. [بی‌جا: بی‌نا، بی‌تا]، ?ص.*
دانشگر، احمد. فرهنگ فارسی به فارسی دانشگر. با مقدمه علی‌اکبر شهابی خراسانی. [تهران]: حافظ نوین، ۱۳۷۰، ۷۸ص.
معنی و تلفظ لاتین و بررسی دستوری و ریشه‌یابی کلمات همراه با مثال‌های شعری.
ــــــ . فرهنگ فارسی نوین. تهران: حافظ نوین، ۱۳۸۱، ۸۳۸ ص.
(آوانگاری لاتین و نوع دستوری کلمات).
دایی‌جواد، محمدرضا. دستور زبان فارسی و راهنمای تجزیه و ترکیب با تجدیدنظر کامل. اصفهان: کتابفروشی تأیید، ۱۳۴۰، ۳۱۸ ص؛ ویرایش جدید. اصفهان: کتابفروشی شهسواری، ۱۳۵۰، ۳۲۹ ص.
آراء و عقاید درباره زبان فارسی و قواعد آن؛ دستور زبان فارسی و راهنمای تجزیه و ترکیب؛ خط و زبان فارسی؛ تعریف دستور زبان؛ مقصود از تجزیه و ترکیب؛ درس اول ـ اگر فعل است؛ درس دوم ـ اگر اسم است؛ درس سوم ـ اگر صفت است؛ درس چهارم ـ اگر قید است؛ درس پنجم ـ اگر عدد است؛ درس ششم ـ اگر ضمیر است؛ درس هفتم ـ اگر اسم اشاره است؛ درس هشتم ـ اگر موصول است؛ درس دهم ـ اگر ادوات پرسش است؛ درس یازدهم ـ اگر حرف اضافه است؛ درس دوازدهم ـ اگر حرف ربط است؛ درس سیزدهم ـ اگر از اصوات است؛ درس چهاردهم ـ پیشاوند (مزید مقدم)؛ درس پانزدهم ـ پساوند (مزید مؤخر)؛ درس شانزدهم ـ اقسام جمله.
ــــــ . راهنمای دستور زبان فارسی برای همه. اصفهان: کتابفروشی ثقفی، ۱۳۳۴، ۱۹۱ص.

اسم؛ صفت؛ کنایه؛ عدد؛ فعل؛ قید؛ حرف اضافه؛ حرف ربط؛ اصوات.
دبیرسیاقی، محمد. دستور زبان فارسی. تهران: علمی، ۱۳۴۵، ۱۳۴ ص.
جمله؛ ۱ـ فعل ۲ـ اسم (نام) ۳ـ صفت (نشان) ۴ـ کنایه ۵ـ عدد ۶ـ قید ۷ـ حرف ربط ۸ـ اصوات ۹ـ حرف اضافه؛ روش تجزیه و ترکیب.
ــــــ . لغت‌نامه فارسی. تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۶۵، پنجاه‌ویک+۵۳۶ ص.
(روش‌ها و قواعد، نوع دستوری کلمات).
دبیرمقدم، محمد. زبان شناسی نظری: پیدایش و تکوین دستور زایشی. تهران: سخن، ۱۳۷۸، ۵۸۰ ص، نمودار.
فصل اول ـ نگرش‌های مسلط در زبان شناسی نظری امروز؛ فصل دوم ـ ساخت‌های نحوی؛ فصل سوم ـ نخستین نظریه‌های معنایی؛ فصل چهارم ـ نظریه معیار؛ فصل پنجم ـ معناشناسی زایشی؛ فصل ششم ـ دستور حالت؛ فصل هفتم ـ دستور رابـطه‌ای؛ فصل هشتم ـ نظریه معیار گسترده و نظریه معیار گسترده اصلاح شده؛ فصل نهم ـ نظریه حاکمیت و مرجع‌گزینی؛ فصل دهم ـ دستور واژی ـ نقشی؛ فصل یازدهم ـ دستور ساخت گروهی تعمیم‌ یافته و دستور ساخت گروهی هسته بنیان؛ فصل دوازدهم ـ برنامه کمینه‌گرا.
درخشان، مهدی. درباره زبان فارسی، املاءـ انشاءـ ترجمه و … . تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۶۷، ۲۱۶ ص، کتابنامه.
غلط‌های مشهور؛ رموز و علامات اختصاری؛ است یا هست؟؛ برخی از الفاظ و عبارات بی‌جا و نامناسب؛ مختصات زبان فارسی؛ تعریب و تفریس؛ مقالات= زبان فارسی به کجا می‌رود: کدام غلط مشهور، صحیح مهجور و غلط مشهور، نمی‌ازیمی و قطره‌ای از دریایی، پاسداری فارسی زبانان از زبان فارسی، زبان معیار زبان کوچه و بازار است.
درویشان، علی‌اشرف. فرهنگ کردی کرمانشاهی، کردی‌ـ فارسی. تهران: نشرسهند، ۱۳۷۵، ص ۱۶ـ۲۲.
چند نکته دستوری: علامت جمع؛ ضمایر؛ اسم اشاره؛ ضمیر اشاره؛ فعل؛ معرفه ـ نکره؛ قید.