یونجه چین ۱

^a56/91

^a ۲۰/۱۵

^a ۶۸/۵۳

^a ۲۶/۴۴

^b ۶۶/۰

یونجه چین ۲

^a ۳۸/۹۳

^a ۶۳/۱۳

^b ۲۸/۴۸

^a ۸۱/۴۰

^c ۴۸/۰

یونجه چین ۳

^a ۶۲/۹۳

^a ۴۴/۱۵

^a ۶۴/۵۱

^a ۹۷/۴۱

^a ۶۸/۰

SEM

۸۸/۰

۸۳/۰

۸۹/۰

۹۸/۰

۰۰۶/۰

۱- ماده خشک ۲- پروتئین خام ۳ – الیاف نامحلول در شوینده خنثی۴ – الیاف نامحلول در شوینده اسیدی ۵- نیتروژن نامحلول در شوینده اسیدی
۳-۲- محاسبه ناپدیدشدن مواد خوراکی به روش in situ:
۳-۲-۱- ناپدید شدن ماده خشک چین های مختلف یونجه با روش کیسه های نایلونی:
میانگین داده های ناپدیدشدن ماده خشک و ضرایب تجزیه پذیری ماده خشک خوراک ها در جداول ۳-۲ و۳-۴ ذکر شده است.
با توجه به نتایج گزارش شده در زمان چهار ساعت پس از انکوباسیون، میزان ناپدید شدن ماده خشک یونجه چین دوم ۷۶/۲۸% و میزان ناپدید شدن ماده خشک یونجه چین سوم ۴۲/۲۳% بترتیب دارای بیشترین و کمترین مقادیر بودند. در گزارشات حسین خانی (۱۳۷۷) بیشترین مقدار تجزیه پذیری ماده خشک یونجه را در چهار ساعت انکوباسیون، یونجه چین سوم ۱۹/۳۵% و کمترین میزان را یونجه چین اول ۱۸/۲۹% دارا بودند که با نتایج این آزمایش تفاوت نشان داد. داده های بدست آمده در این تحقیق در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون برای چین های اول ۴۷/۶۰% ، چین دوم ۷۱/۶۴% و چین سوم ۳۶/۶۴% در مقایسه با داده های بدست آمده توسط حسین خانی (۱۳۷۷) برای چین های اول، دوم و سوم که بترتیب ۵۶/۷۸ ، ۵۳/۷۲ و ۱۳/۷۰ درصد بود، در هر سه چین برداشت، دارای مقادیر کمتری

بودند. ولی در مقایسه با داده های بدست آمده توسط تقی زاده و همکاران (۱۳۸۰) در همه ساعات انکوباسیون و بخصوص در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون یونجه خشک ۴۷% ، و نیز نسبت به مقدار ناپدید شدن ماده خشک یونجه در تحقیق منصوری و همکاران (۱۳۸۲) (۹/۵۵%) ونیز مطالعه دانش مسگران (۲۰۰۳) (۴۴ % ) دارای مقادیر بیشتری بودند. ولی مقادیر ناپدید شدن ماده خشک در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون در علوفه یونجه (۶۴ درصد)که در مطالعه تقی زاده (۱۳۷۵) بدست آمده است، با داده های بدست آمده در این تحقیق مطابقت دارد. مقادیر بدست آمده در این تحقیق در صفر ساعت انکوباسیون در چین های اول، دوم و سوم (که بترتیب ۳۵/۲۳% ، ۸۳/۲۲% و ۵۴/۲۲% بودند) کمی بیشتر از مقدار بدست آمده برای یونجه در تحقیق تقی زاده و همکاران (۱۳۸۲) (۲۱ درصد) بود ولی هر سه چین یونجه مقادیر کمتری را نسبت به ناپدید شدن ماده خشک یونجه ۰/۶۷% در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون داشتند که این تفاوت می تواند به تغییرات فلور میکروبی شکمبه در اثر عوامل محیطی و نیز تفاوت بخش های مختلف گیاه (ADF و NDF) در واریته های مختلف یونجه بستگی داشته باشد. در طول مدت زمان انکوباسیون شکمبه ای، روند رو به رشد ناپدید شدن ماده خشک چین های مختلف یونجه مشاهده می شود که احتمالا بدلیل تغییر غلظت باکتری های شکمبه در طول تغذیه و افزایش سرعت رشد باکتری ها می باشد.
در طی ۴ ، ۸ ، ۱۲ و ۱۶ ساعت پس از انکوباسیون شکمبه ای، یونجه چین سوم به ترتیب با ۴۲/۲۳%، ۶۲/۲۵% ، ۸۳/۲۸% و ۰۸/۳۱ % کمترین میزان تجزیه پذیری ماده خشک و یونجه چین دوم با ۷۶/۲۸%، ۱۸/۳۱% ، ۵۸/۳۵% و ۱۲/۳۷ % تجزیه پذیری ماده خشک، بیشترین میزان تجزیه پذیری را دارابودند.
یونجه چین دوم با ۹۹/۲۲ درصد و یونجه چین سوم با ۴۷/۱۹ درصد، بترتیب دارای بیشترین و کمترین ضریب a برای ماده خشک بودند. مواد قابل تخمیر (ضریب b) یونجه چین سوم ۳۰/۵۳% و یونجه چین اول ۶۴/۴۲% بترتیب بیشترین و کمترین مقادیر را دارا بودند. حسین خانی (۱۳۷۷) برای چین های اول، دوم و سوم، درصد ماده خشک محلول در زمان صفر (a) بترتیب ۴۳/۲۵، ۲۳/۲۶ و ۹۳/۳۳ و همچنین مقادیر مواد قابل تخمیر (b) برای چین های مختلف بترتیب ۱۱/۶۹ ، ۰۲/۵۳ و ۱۱/۴۲ درصد گزارش کرد که بیشتر از داده های بدست آمده در این تحقیق بودند.