اثر کارآفرینی بر موفقیت استراتژیک شرکت هنگامی بیشترین تأثیر را دارد که همه بخش‌های سازمان را به تحرک وادارد. این حالت در شرکت‌هایی دیده می‌شود که در آن‌ها رهبران استراتژیک و فرهنگ سازمان باهم در جهت ایجاد انگیزه‌ای قوی برای نوآوری، ریسک‌پذیری و پیگیری فرصت‌های جدید سرمایه فعالیت می‌کنند. این ایده‌ها تحت عنوان مفهوم “گرایش کارآفرینانه” شناخته می‌شوند (امتیاز،۱۳۹۰).

گرایش کارآفرینانه شرکت‌ها را در مواجهه با فناوری‌های جدید هوشیار نگه می­دارد، آن‌ها را از روندهای بازار آگاه می­سازد و برای ارزیابی احتمالات جدید کمک می‌کند و به‌وسیله متمرکز نگاه‌داشتن تصمیم‌گیرندگان بر تغییرات صنعت و تقاضای مشتریان، به شرکت‌ها در جهت شناسایی فرصت‌ها و راه‌اندازی فعالیت‌های اقتصادی جدید کمک می‌کند (لامپکین و همکاران، ۲۰۰۹).

• • • • 1. 1. ابعاد گرایش کارآفرینانه

         

         

     

     

ابعاد گرایش کارآفرینانه بر اساس تعریف میلر^[۶۶](۱۹۸۳) از شرکت کارآفرین شکل‌گرفته است. او که به‌عنوان یک پیشرو در توسعه‌ی مفاهیم گرایش کارآفرینی شناخته می‌شود، در تشریح سازمان کارآفرین این‌گونه می‌گوید:"شرکتی که درگیر نوآوری درزمینه‌ی محصول و بازار باشد، مشارکت‌های همراه با ریسک را بپذیرد و با پیشگامی در نوآوری از رقبا پیشی گیرد". بنابراین، شرکتی با گرایش کارآفرینی دارای نوآوری، ریسک‌پذیری و پیشگامی است (سنجقی و همکاران، ۱۳۹۳).
میلر(۱۹۸۳) گرایش کارآفرینانه یک شرکت را ترکیبی از ریسک‌پذیری، نوآوری و پیشگامی توصیف نمود. کوین و اسلوین^[۶۷] (۱۹۹۰) هم، نظر میلر را درباره ابعاد کارآفرینی مطرح کردند. طبق نظر ویکلاند^[۶۸] و همکاران(۱۹۹۹) اکثر محققان توافق کردند که گرایش کارآفرینانه ترکیبی از سه بعد است: عملکرد نوآورانه، پیشگامی و ریسک‌پذیری. درواقع بسیاری از مطالعات (کوین و اسلوین^[۶۹]،۱۹۸۹؛ نامان^[۷۰] و اسلوین،۱۹۹۳؛ زهرا و گارویس^[۷۱]،۲۰۰۰؛ کاملگور^[۷۲]،۲۰۰۲؛ کراس^[۷۳] و همکاران،۲۰۱۲) این سه بعد که توسط میلر مطرح‌شده است را قبول دارند.
جدول۲-۲ ابعاد گرایش کارآفرینانه (میلر،۱۹۸۳(

در بخش‌های بعدی، ابعاد گرایش کارآفرینانه بر اساس مدل میلر، تعریف‌شده است.